Past Royal Homes - dawne siedziby władców Anglii

Obok aktualnych siedzib rodziny królewskiej funkcjonują obiekty, które były nimi dawniej. Były nimi Tower of London, Pałac Westminsterski (Houses of Parliament powstał w XIX w.), Whitehall Palace, Hampton Court Palace.
Tower of London (oficjalna nazwa brzmi: Her Majesty's Royal Palace and Fortress, The Tower of London)

wzniesiony został w 1078 roku dla Wilhelma Zdobywcy. Miał charakter obronny. Tower bowiem to kompleks budynków położonych w ciągu dwóch koncentrycznych pierścieni murów obronnych a fosą. Było kilka fazy jego rozbudowy, głównie za czasów królów Ryszarda Lwie Serce, Henryka III i Edwarda I w XII i XIII wieku. Ogólny układ przestrzenny ustanowiony został pod koniec XIII wieku. Ten obronny charakter spowodował, iż władcy przebywali w nim tylko w chwili poważniejszego zagrożenia (najczęściej chroniły się tutaj królowe z małoletnimi dziećmi). Bardziej znany jest jako więzienie.
Pałac Westminsterski

znajduje się w dzielnicy  City of Westminster, na lewym brzegu Tamizy. Jego najstarsza część tzw. Westminster Hall powstała w 1097 r. Nie miała typowo obronnego charakteru, była też wygodniejsza do bieżącego funkcjonowania. Pałac w Westminster zamieszkiwali władcy do chwili pożaru, który w 1512 r. strawił to miejsce.
Jewel Tower

stanowił wyłączoną część Westminster Hall.Pobudowany w XIV w. za czasów Edwarda III służył jako prywatny skarbiec władcy. Ten 3-piętrowy budynek chroniony był dodatkową fosą biegnąca od Tamizy.
Whitehall Palace

zajmuje ponad 23 akry powierzchni. Rozciąga się od Northumberland Avenue do Downing Street i Derby Gate. Pierwszy budynek powstał w XIII w. na wniosek Waltera de Greya, bpa Yorku i otrzymał nazwę York Palace. W XV w. kardynał Thomas Wolsey (formalnie abp Yorku), konkurując z arcybiskupem Canterbury i jego londyńską posiadłością Lambeth Palace  (poniżej)

rozbudował obiekt. Gdy popadł w niełaskę króla oddał mu w 1530 r. pałac biskupi na jego prywatną własność. 
Innym obiektem, który Henryk VIII przejął po kardynale był Hampton Court Palace.

Pałac ten położony jest w East Molesey (1,5 h. jazdy pociągiem z Cannon Street w Londynie).

Pierwszymi właścicielami Hampton Court był zakon joannitów (1236 r.). W 1503 r. w Hampton Court przebywał Henryk VII wraz z żoną, Elżbietą z Yorku. W 1514 r. nowym dzierżawcą posiadłości został Thomas Wolsey. W trakcie kilkuletniej przebudowy przeprowadzonej w latach 1515-1521 rezydencja nabrała charakteru renesansowego pałacu.

Innym obiektem przejętym przez Henryka VIII był dom rodzinny Anny Boleyn w Hever.

Zamek w Haver znajduje się 50 km od Londynu. Został zbudowany w XIII w. Od około 1462 r. był własnością rodziny Boleyn. W 1505 r. odziedziczył go ojciec Anny Boleyn, drugiej żony Henryka VIII. Obiekt ten stanowił posag żony króla. Przeszedł w ręce Henryka VIII po śmierci teścia. W 1540 r. zamieszkała w nim Anna z Kleve, czwarta zona monarchy. 

Po miejscu urodzenia króla Henryka VIII jak i jego sióstr Marii i Elżbiety czyli Pałacu Placentii w Greenwich został tylko kamienny ślad:

W Greenwich jest jednak zachowany The Queen House wybudowany w XVII w.

Budynek powstał na rozkaz Jakuba I, następcy Elżbiety I ale syna Marii Stuart, dla jego żony Anny Duńskiej. Aktualnie stanowi część Narodowego Muzeum Morskiego.

Inny, niemal kompletnie zmieniony od pierwowzoru, jest Eltham Palace także znajdujący się w Greenwich.

Pałac Eltham został wzniesiony w 1305 r. na za czasów króla Edwarda II. Podobno to z tym miejscem łączy się ustanowienie Orderu Podwiązki. Inny władca, Henryk IV, traktował ten pałac jako ulubioną rezydencję. To w tym miejscu zatrzymał się na przełomie lat 1400/1401 jedyny w dziejach Anglii cesarz Bizancjum Manuel II Paleokog. W XVII w. mieszkał tu Antoon van Dyck. Podczas wojny domowej obiekt uległ bardzo poważnym zniszczeniom. Przez kilkaset lat pozostawał w ruinie. Dopiero na początku XX w. posiadłość kupił zamożny przemysłowiec, który odrestaurował Wielką Salę ale i dobudował do niej nową część. Dzisiaj pałac Eltham jest jednym z przykładów architektonicznego stylu art deco.