Caernarfon Castle & Beaumaris Castle

Zamek w Caernarfon w XIII w. był centrum angielskim w północnej części kraju.

Najstarszy zamek został zbudowany u schyłku XI wieku. Na miejscu dawnego obiektu, w 1283 roku król Anglii Edward I polecił wznieść nowy, obecny zamek, który wraz z miastem miał stanowić strategiczny punkt obronny Anglii w północnej Walii

Miasto wraz z zamkiem zostało w 1294 r. zdobyte przez Walijczyków, podczas buntu wznieconego przez Madoga ap LLywelyna. Anglicy jednak odzyskali zamek rok później. 

 

Zamek był bezskutecznie oblegany w latach 1400-1415 podczas powstania Owena Glendowera.

W okresie Tudorów znaczenie zamku jak i miasta zmalało. Obiekt został opuszczony i popadł w ruinę.

Zamek Beaumaris był ostatnią chronologicznie fortecą na terenie północnej Walii ufundowaną przez Edwarda I. Jego budowę trwała w latach 1295 - 1298.

Zamek Beaumaris – pobudowany został w typie koncentrycznym jako warownia. Położony jest na wyspie Anglesey.

Jest jednym z kilkunastu obiektów w Gwynedd ufundowanych przez króla angielskiego króla Edwarda I. Beaumaris Castle położony jest naprzeciwko zamku IIys w Abgergwyngregyn po drugiej stronie cieśniny Menai Strait, przy której wznosi się także zamek Caernafron.

Jego właścicielem był w latach 1509–1535 Sir Roland de Velville, nieślubny syn króla angielskiego Henryka VII Tudora.

                                                 Beaumaris - molo

Snowdonia

Snowdonia to obszar obejmujący masyw Snowdon (najwyższy szczyt Walii ma 3,560 stóp) oraz wiele sąsiadujących z nim szczytów i dolin.

Dolbadarn Castle – położony na skalistym wzgórzu nad jeziorem Llyn Padarn. Powstał w XIII w. jako twierdza strzegąca wejścia do doliny Nant Peris, wrót pasma gór Snowdonia. Wybudowany przez Llywelyn Wielkiego, księcia Gwynedd i Walii Północnej.

Dolwyddelan Castle  położony jest w pobliżu Dolwyddelan w Conwy County w Północnej Walii. Uważa się, że został zbudowany na początku XIII wieku, podobnie jak Dolbadarn Castle, przez Llywelyn Wielkiego, księcia Gwynedd i Walii Północnej.

Portmeirion (Walia)

Portmeirion to wioska położona niedaleko miasteczka Porthmadog. Znajduje się tutaj Castell Deudraeth. W 1931 roku Williams-Ellis odkupił ten obiekt od swojego wuja, Sir Osmonda Williamsa z zamiarem włączenia go do pobliskiego kompleksu hotelowego określanego mianem tzw. włoskiej wioski

 

Otoczenie, w którym funkcjonuje  tzw. włoska wioska jest bardzo malowniczy.

 

Sam projekt ukazania włoskich klimatów w waliskim otoczeniu wyszedł od walijskiego architekta Sir Clough Williams-Ellisa. Jej budowa i rozbudowa realizowana była w latach 1925-1975. Autor tego pomysłu przyznał, że chciał oddać atmosferę śródziemnomorskiego miasteczka Portofino. Jego dzieło można podziwiać spędzając tu czas na jednodniowym lub dłuższym wypadzie.

Aberystwyth & Harlech Castle (Walia)

 

Po opuszczeniu pięknych okolic Pembrokeshire zdecydowaliśmy się spędzić kolejny dzień w średniowiecznej stolicy Walii tj. w Aberystwyth.  

 

Miasteczko położone jest nad Morzem Irlandzkim.

 Zdecydowaliśmy się spędzić noc w jednym z wielu hoteli pamiętających czasy wiktoriańskie.

W miasteczku znajduje się wiele ciekawych miejsc wartych obejrzenia. 

Jednym z nich są ruiny średniowiecznego zamku.

Przygotowując się do pierwszej wojny walijskiej angielski król Edward I zdecydował o wybudowaniu tutaj obiektu obronnego. 

Prace rozpoczęły się w 1277 r. Jeszcze nie dokończona budowa stała się w 1282 r. zdobyczą Walijczyków. Ponownie odzyskany poddany został ponownej odbudowie pod okiem mistrza kamieniarskiego Jamesa St George’a. W latach 1294-1295 obiekt poddany został oblężeniu podczas powstania Madog ap Llywelyna. 

Kolejny raz Walijczycy podjęli szturm na zamek podczas kolejnego powstania kierowanego tym razem przez Owaina Glyndwra. Zdobyli go w 1404 ale Anglicy odbili go w 1408. Kontrolę nad zamkiem przejął wówczas książę Harry (późniejszy król Henryk V Lancaster). 

Z czasem zamek zaczął tracić swe strategiczne znaczenie i powoli popadał w ruinę. 

Do dzisiaj zachowała się tylko północna brama. 

Kolejny etap rozwoju Aberystwyth odczuło w czasach wiktoriańskich. Rozwinęła się tutaj szczególnie turystyka. Efektem był rozwój hotelarstwa ale i ... nauki.

W mieście utworzono w 1872 r. uniwersytet.  Otrzymał on nazwę University College Wales, Aberystwyth.

 

Opuszczając to urokliwe miejsce udaliśmy się do Harlech Castle.

 

 

Zamek w Harlech rozpoczęto wznosić około 1283 roku. Podobnie jak Aberystwyth castle, stanowił element systemu obronnego obejmujący północno-zachodnie rubieże królestwa Edwarda I. Przy jego budowie wykorzystano warunki naturalne, górzyste tereny, klifowe wybrzeże morskie. Obecne wybrzeże oddalone jest ok. 1 km. od zamku, lecz w średniowieczu wzgórze zamkowe stykało się z Morzem Irlandzkim.

Przez kilka stuleci zamek odgrywał ważną rolę w kilku wojnach min. wytrzymał oblężenie Madog ap Llywelyn między 1294-95, ale został zdobyty w 1404 r. przez Owaina Glyndŵra W latach 1404-1409 był nawet rezydencją Glyndŵr. W 1409 r. został odbity  przez wojska angielskie. 

Podczas XV- wiecznych wojen Dwóch Róż, Harlech pozostawał w rękach stronników Lancasterów. W 1460 roku schroniła się tutaj, po przegranej bitwie pod Northampton, królowa Małgorzata Andegaweńska  Dopiero w 1468 r. wojska Yorkistów zmusiły oponentów do kapitulacji.  

Po wybuchu w 1642 r. angielskiej wojny domowej zamek pozostał w gestii rojalistów Karola I. Trzymał się aż do 1647 roku, kiedy to poddał się armii parlamentu. Wówczas też zdecydowano o jego zburzeniu.