Od Ushaw do Barnard Castle (Anglia).

Planując objazd Northumbrii nie wiedziałem, że obiektem wartym obejrzenia jest Ushaw. Dopiero w Durham do moich rak trafiła ulotka reklamująca to miejsce. I nie zawiodłem się.  

Ushaw College to byłe seminarium, które do 2011 r. kształciło  księży katolickich. Aktualnie, z powodu braku powołań, zmieniło profil działania i funkcjonuje jako Wyższa Szkoła Biznesu. Uczelnia została założona w 1808 r. jako Kolegium św. Katarzyny przez uczonych z angielskiego kolegium Douai, którzy uciekli z Francji w wyniku rewolucji francuskiej. 

The Big Library 

Ushaw College jest spadkobiercą filozofii katolickiej propagowanej w English College w Dunai (aktualnie Francja). Uczelnia ta została założone przez Filipa II hiszpańskiego (męża Marii Tudor) w 1562 r. Fundacja uniwersytetu zbiegła się z obecnością tutaj dużej liczby angielskich katolików, którzy przybyli do Hiszpańskich Niderlandów w związku z przystąpieniem Elżbiety I Wielkiej do reimpozycji protestantyzmu w Anglii.

                                 St Cuthbert's Chapel 

 Pierwszym rektorem uczelni został były kanclerz uniwersytetu w Oxfordzie, Richard Smith, który zorganizował ośrodek na wzór angielski. W wyniku rewolucji francuskiej Douai został opuszczony przez katolików. Część profesorów uczelni osiadła w Crook Hall na północny zachód od Durham w Anglii. Fakt ten stał się możliwym, po złagodzeniu w ciągu XVIII w. ustawodawstwa w stosunku do katolików (Catholic Relief Acts). Wówczas też nastąpiła ponowna odbudowa struktur katolickich w tym kraju.

 Great West Window the Chapel of St Thomas 

W 1790 r. Wikarym Apostolskim w północnej Anglii został William Gibson. On też patronował procesowi osiedlania się katolików, uciekających z Francji, w swojej diecezji.

W 1804 r. wydał też zgodę na budowę katolickiej uczelni w Ushaw Moor, 4 mile na zachód od Durham, która byłaby spadkobierczynią tradycji Collegium Dunai.

W ciągu dziewiętnastego wieku następował systematyczny rozwój kolegium. Pierwszy budynek został otwarty jako Kolegium św. Katarzyny już w 1808 r. Kolejny (kaplica) w 1847 r. Dwa lata później oddano do użytku Wielką Bibliotekę i Salę Wystawową Kaplica św. Katarzyny, zaprojektowana przez Dunna i Hansoma, została otwarta w 1884 r. zastępując wcześniejszą.

 

 The Refectory

Rozbudowywano nowe budynki, które zaspokajały rosnącą liczbę studentów tak klerykalnych jak i świeckich.

                                                     The Hall

W pewnym momencie swej historii w Ushaw mieszkało nawet 5000 osób zaś ośrodek, w założeniach samowystarczalny, posiadał nie tylko piekarnię ale nawet własną kopalnię węgla…

St Cuthbert's Ring 


Kult Św. Cuthberta jest wciąż żywy w tej części Anglii. Opis tej postaci pojawił się nawet w II części świetnego serialu The Last Kingdom.

                                  St Cuthbert's Chapel 

Zdjęcie niestety, ale nie nie oddaje naprawdę wyrafinowanego wnętrza kaplicy

 The reredos of St Michael's Chapel depicting"The Last Judgement".

        The English Martyrs Triptych

 Zachęcam do odwiedzenia tego miejsca.To nie będzie stracony czas...

 Stąd udaliśmy się w kierunku Barnard Castle. Po drodze zatrzymaliśmy się w Bishop Auckland. Miejsce to znajduje się 25 mil od Durham zaś od Ushaw niecałe 10 mil. Usytuowano tutaj Zamek Auckland, zwany także jako Auckland Palace zaś lokalnie jako Zamek Biskupi. Niestety przed obiektem nie ma miejsc parkingowych. Stąd należy liczyć się z kilkusetmetrową przechadzką od najbliższego miejsca postojowego.

 

 Obiekt w Auckland był główną siedzibą księcia-biskupa z Durham przez ponad 800 lat tj. do 1832 r. Aktualnie bardziej przypomina gotycki dom niż średniowieczne fortyfikacje.

 

 Obecnie znajdują się tutaj biura administracyjne diecezji Durham ale do zwiedzania udostępniona jest stała wystawa prezentująca dzieje chrześcijaństwa w Wielkiej Brytanii i na północnym wschodzie Anglii. W jadalni usytuowano 12 z 13 słynnych XVII-wiecznych obrazów, autorstwa Francisco de Zurbarana i jego synów. Niestety zamek w Auckland na czas remontu jest zamknięty. Otwarty dla publiczności jest za to park o powierzchni 3,2 km2, który pierwotnie wykorzystywany był przez biskupów jako miejsce polowań.

 

  W Bishop Auckland można obejrzeć jeszcze ruiny fortu z czasów rzymskich. My jednak wybraliśmy inne miejsce, położone raptem 1,5 mili dalej, jakim jest Escomb. Znajduje się tutaj  jeden z trzech kompletnie zachowanych anglo-saksońskich kościołów.

Świątynia został założona około 670-675 r. Większość kamienia do jej budowy pochodziła z pobliskiego rzymskiego Fortu z Binchester. Na południowej ścianie usytuowany jest zegar słoneczny VII lub VIII w. zaś na północnej rzymski kamień z widocznym oznaczeniem "LEG VI" (szósty legion) ustawiony do góry nogami.

 

Wokół świątyni zachowany jest niewielki cmentarz, z płytami nagrobnymi pochodzącymi od czasów anglosaskich aż po w XIX w.  

 

Po obejrzeniu kościółka udaliśmy się dalej. Na chwilę zatrzymaliśmy się w Raby aby zrobić fotkę zamku, który wybudowany został w XIV w. a w którym urodziła się Cecylia Neville, matka króla Edwarda IV oraz Ryszarda III.

Obiekt warto obejrzeć nie tylko z powodu jego związku z rodziną Neville. Posiadłość jest znana z wielkiego kilkusethektarowego parku oraz hodowli jeleni.

Aktualnie obiekt znajduje się w prywatnych rękach rodziny Vane. W 1626 r. zamek, wraz z Barnard Castle odkupił od Korony Henry Vane (rodzina Neville straciła swe dobra po przystąpieniu Charlesa Nevilla, szóstego hrabiego Westmorland do tzw. powstania północnego w 1569 r. popierającego Marię królową Szkotów).

W sezonie letnim zamek otwarty jest dla publiczności. Inaczej jest z Barnard Castle. Obiekt wykupiony przez rodzinę Vane stanowi dzisiaj jedną wielką ruinę. Stanowił bowiem dla nowych właścicieli budulec do wszelkich prac remontowych Raby Castle.

 A historia tego obiektu jest zdecydowanie ciekawsza. Zamek wybudowany został w XI w. przez Normanów. Własnościowo związany był z rodziną de Balliol. Najbardziej znanym przedstawicielem tego rodu był Bernard de Balliol, król Szkocji. Po jego upadku własność rodu przeszła w posiadanie rodziny Neville z Warwick. Dalej obiekt dzielił losy podobne do Raby Castle.

  Innym miejscem, któremu warto poświęcić uwagę w Barnard Castle, jest Bowes Museum. Bilet kosztuje 10,50 f. od osoby, ale wart jest tej ceny.

Obiekt został zaprojektowany jako galeria sztuki przez Johna Bowesa i jego żonę Joséphine Chevalier, hrabinę Montalbo. Wybudowano go od podstaw w stylu francuskiego empire. 

John Bowes dorobił się swego majątku głównie jako hodowca koni wyścigowych. Jego żona była wcześniej aktorką jednego z francuskich teatrów, który ten wykupił w 1847 r.

 

Oboje pasjonowali się kulturą jednak Josephine bardzo chciała mieć własną galerię. Tę oddano do użytku w 1892 r. Autorka pomysłu zmarła dwa lata wcześniej zaś jej mąż do końca swych dni nie przekroczył progu tej budowli.

Warto zaznaczyć, iż byli jednymi z pierwszych angielskich kolekcjonerów, którzy zbierali działa Goi i El Greco.

Po obejrzeniu kolekcji małżonków Bowes udaliśmy się na odpoczynek do Newbiggen by the Sea.