Raglan Castle wybudowano
w XV w. Nie miał charakteru obronnego. Miał służyć jako rezydencja bogatego
rodu. Prace rozpoczął Sir William Thomas
nazywany Błękitnym Rycerzem Gwent, znany z bitwy pod Azincourt.
Prace budowlane
rozpoczęto od Wielkiej Wieży zwanej również jako Yellow Tower of Gwent w 1435
roku. W 1460 roku William Herbert, syn Williama Thomasa, rozbudował
obiekt o luksusowe apartamenty, pokoje rozmieszczone wokół dziedzińca z
fontanną.
W 1492 zamek przeszedł w
ręce Elizabeth Herbert, która poślubiła Sir Charlesa księcia Somerset. W
okresie wojny Parlamentu z królem
Karolem I zamek Raglan był ostatnim bastionem rojalistów. Jego upadek zakończył
te zmagania. Sir Thomas Fairfax nakazał
zniszczyć obiekt. Fortyfikacja jednak okazała się zbyt silna i tylko kilka
ścian zostało zniszczonych. Reszta została rozgrabiona przez miejscową ludność.
Chepstow Castle położony jest na urwistym wapiennym klifie nad rzeką Wye,
która stanowi formalną granicę między Walią a Anglią. Była to doskonała
lokalizacja obronna. Z zamku rozciąga się bowiem widok nie tylko na miasto, ale
na obszar Anglii otaczający River Wye.
Zamek pochodzi z XI
w. W 1067 r. budowę rozpoczął William
Fitz-Osbern, hrabia Hereford, od stojącej do dzisiaj części nazywanej Great Hall. Budowę jej
ukończono w 1090 r.
Wieża miała służyć jako pokaz siły króla Wilhelma w
kontaktach z walijskim królem Rhys ap Tewdwr.
W 1270 roku zamek odziedziczył, w wyniku ożenku, Roger
Bigod, 5-ty hrabia Norfolk. W 1284 r. zamek odwiedził król Edward I, po swym
triumfalnym przemarszu po Walii.
Po zakończeniu
zmagań z Walijczykami, obronne znaczenie zamku zaczęło maleć. Zamek zaczął
pełnić funkcje rezydencjalne.
Po wojnie domowej,
przegranej przez rojalistów, w zamku jako więzień przebywał, skazany w 1680 r.
na śmierć król Karol I.
Kilka lat późnej
zdecydowano o częściowym rozebraniu zamku.
Do końca XIV w. zamek był powszechnie znany pod nazwą
Striguil. Nazwę Chepstow otrzymał w XV w.
