Holyroodhouse czyli Święty Krzyż to dwa obiekty. Pierwszy
to zrujnowane opactwo augustianów (Holyrood Abbey), drugi – rezydencja królewska (Holyrood Palace).
Holyrood Abbey został założony w 1128 r. przez szkockiego
króla Dawida I. Ta królewska fundacja,
obok zlokalizowanego w pobliżu zamku, stała się ważnym ośrodkiem
administracyjnym. W
1177 r. zatrzymał się w opactwie legat papieski zaś w 1189 prowadziła swe
obrady rada szlachty, dyskutując nad kwestią okupu, pozostającego w niewoli króla
Wilhelma I Lwa (władca Szkocji w latach 1165-1214, który w ciągu długiego
panowania podporządkował sobie cały kraj).
W 1326 r., za czasów Roberta Bruca, w opactwie obradował
parlament a już trzy lata później obiekt używany był jako rezydencja królewska. W
1370 roku, David II był pierwszym pochowanym w Holyrood królem Szkocji. Tutaj
urodził się w 1430 r. James II, został koronowany, wziął ślub a także został
pochowany. W 1469 r. James III i
Małgorzata duńska wzięli ślub.
Wczesne rezydencja
królewska była usytuowana
w domu gościnnym opactwa, który prawdopodobnie stał w północnej części obecnego
pałacu.
Na początku XVI w. król James IV rozpoczął budowę renesansowego pałacu przenosząc
tu swą siedzibę z edynburskiego zamku.
W 1707 roku, po formalnej unii z Anglią, Holyroodhouse traci
znaczenie rezydencjalne. Król rezyduje bowiem w Londynie.
na zdjęciu - pokój tronowy
W 1822 r. król Jerzy
IV wprowadził tradycję wizyt w Holyroodhouse. Pałac zostaje odrestaurowany. Na
początku XX wieku, tuż przed wizytą Jerzego V, w pałacu uruchomiono energię
elektryczną oraz centralne ogrzewanie. W 1920 roku, Pałac Holyrood stał się
oficjalną rezydencją brytyjskich monarchów w Szkocji. Królowa Wielkiej Brytanii
zatrzymuje się tutaj podczas oficjalnych wizyt w Szkocji.
Bath House of Mary Stuart
dom kąpielowy Marii Stuart
Abbey sanctuary
